Henryk Bardijewski

ława Bardijewska należy do wąskiego grona badaczy i znawców problematyki radiowej.
Studiowała na wydziale polonistyki UW oraz na wydziale filmologii w Studium Filmowym Łódzkiej Szkoły Filmowej. Współpracowała z Państwowym Instytutem Sztuki w zakresie problematyki radiowej pod kierunkiem prof. Aleksandra Jackiewicza, oraz z Polskim Radiem.
Jest także autorką prac teoretyczno-krytycznych w zbiorowych tomach Zakładu Historii i Teorii Filmu
i Telewizji Instytutu Sztuki PAN: „Szkice o sztukach masowych”, Ossolineum, Wrocław 1974; „Z zagadnień semiotyki sztuk masowych”, Ossolineum, Wrocław 1977; „Szkice o krytyce filmowej i telewizyjnej”, Ossolineum 1978.
Jej eseje i cykle szkiców o dramaturgii radiowej i scenicznej były drukowane w czasopismach teatralnych
i literackich: Pamiętnik Teatralny, Odra, Dialog, Teatr, Scena, Literatura, „Przekazy i Opinie”. Jest także autorką haseł z zakresu problematyki radia i teatru radiowego do leksykonów i encyklopedii PWN.
Publikacje książkowe: „Muza bez legendy. Szkice o dramaturgii radiowej”, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa 1978; „Własna przestrzeń. Szkice o dramaturgii scenicznej”, PIW, Warszawa 1987;
„Nagie słowo. Rzecz o słuchowisku”, Wydawnictwo Elipsa, Warszawa 2001.

.......................................................................................................................................